حس  وصف نشدنی بعد از ادای نذر پارسال باعث شد ،فارغ از نیت نذر   و مابقی  اوضاع ،امسال هم نذر را ادا کنم،بهتر بنویسم هرسال تصمیم دارم نذر را اجرا کنم .

پنج شنبه  بعدظهر  رفتم   واسه خرید وسایل،پاک کن ،مداد ،تراش،مدادرنگی،دفتر و.

خرید برای  هفت  دانش آموز،برای هفت بچه ای که هیچ وقت نمیبینمشون اما  یه بغل آرزوی خوب   واسشون دارم، برای هفت بچه ای که حقشون مثل همه بچه ها شروع سال تحصیلی بهترین  وسایل داشته باشن،که خجالت نکشن از نداشتن یا نصف و نیمه بودن مدادرنگی هاشون .

فکر میکنم به برق چشمای اون هفت بچه وقتی بسته ها به دستشون می رسه،مهم نیست که بدونن این بسته ها چطور و از طرف چه کسیه،مهم  خوشحالی اون لحظه اس.

خدایا بهم کمک کن بتونم هرسال این نذر را بهتر از قبل ادا کنم .

 

+یادداشت شماره ۳۲


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها